-
1 chrupo|tać
impf (chrupoczę a. chrupocę) Ⅰ vt [dziecko] to munch (on), to crunch (on) [cukierek, ciasteczko, grzankę]; [zwierzę] to munch [owies]; [pies] to crunch [kość] Ⅱ vi [suche gałęzie] to crunch; [myszy] to scratch, to scrape- skorupy chrupotały pod stopami the shells crunched underfoot- lód chrupotał w miednicy the ice rattled in the bowlThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chrupo|tać
См. также в других словарях:
chrupotać — ndk IX, chrupotaćoczę (chrupotaćocę), chrupotaćoczesz (chrupotaćocesz), chrupotaćocz, chrupotaćał, chrupotaćany 1. «wydawać charakterystyczny odgłos przy gryzieniu, kruszeniu, łamaniu się czegoś; chrzęścić, trzeszczeć» Kości chrupocą w paszczy… … Słownik języka polskiego
